ค้นหา

29 ก.ย. 2554

ขมิ้นชัน

ชื่อวิทยาศาสตร์         Curcuma longa L.
ชื่อวงศ์                        ZINGIBERACEAE
ชื่อพ้อง                       Curcuma domestica
ชื่ออื่น ๆ                       ขมิ้น, ขมิ้นแกง, ขมิ้นชัน, ขมิ้น      
                                     หยอก,ขมิ้นหัว, ขี้มิ้น, ตายอ, หมิ้น      
                                     Tumeric,Curcuma,Yellow Root
ส่วนที่ใช้                      เหง้า
ลักษณะ                       ไม้ล้มลุก อายุหลายปี สูง 30-90 ซม. เหง้าใต้ดินรูปไข่มีแขนงรูปทรง กระบอกแตกออกด้านข้าง 2 ด้าน ตรง กันข้ามเนื้อในเหง้าสีเหลืองส้ม มีกลิ่น เฉพาะ ใบเดี่ยว แทงออกมาเหง้าเรียง เป็นวงซ้อนทับกันรูปใบหอก กว้าง 12- 15 ซม. ยาว 30-40 ซม. ดอก  ช่อ แทง ออกจากเหง้า แทรกขึ้นมาระหว่างก้าน ใบ รูปทรง กระบอก กลีบดอกสีเหลืองอ่อน ใบประดับสีเขียวอ่อนหรือสีนวลบานครั้งละ 3-4 ดอก ผล  รูปกลมมี 3 พู
ประโยชน์ทางสมุนไพร        ตำรายาไทยใช้เหง้ารักษาโรคผิวหนังผื่นคัน โดยทำเป็นผงผสมน้ำหรือเหง้าสด ฝนทาน้ำ มีรายงานว่าพบน้ำมันหอมระเหยและสาร curcumin ซึ่งมีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญของเชื้อหนองได้ดี จากการทดลองทารักษาโรคผิวหนังพุพองในเด็กพบว่าให้ผลเท่ายาปฏิชีวนะ นอกจากนี้ยังใช้เหง้ารักษาโรคท้องอืด ท้องเฟ้อและแผลในกระเพาะอาหาร โดยใช้ขนาด 250 มิลลิกรัม กินครั้งละ 2 เม็ด วันละ 4 ครั้งหลังอาหารและก่อนนอน ฤทธิ์แก้ท้องอืดน่าจะเกิดน้ำมันหอมระเหย ส่วนการเพิ่มน้ำย่อยและขับน้ำดีเกิดจาก ฤทธิ์ของ curcumin และ p-tolylcarbinol ทำให้การย่อยอาหารดีขึ้น อาการจุกเสียดลดลง curcumin ยังสามารถยับยั้งการเกิดก๊าซที่สร้างโดยเชื้อโรคที่ทำให้ท้องเสีย (Escherichia coli) แต่ไม่ได้ฆ่าเชื้อ นอกจากนี้ยังมีฤทธิ์กระตุ้นการหลั่งเมือกในทางเดินอาหาร จึงใช้รักษาแผลในกระเพาะอาหารได้ แต่มีข้อควรระวังคือ curcumin ในขนาดที่สูงกว่าขนาดรักษา 2 เท่า ทำให้เกิดแผลในกระเพาะอาหาร

2 ความคิดเห็น: